Sommige mensen zien de ondernemer als een op buit beluste wolf, die men dood moet slaan.

Anderen zien hem als een koe, die men zonder ophouden kan melken.

Maar slechts weinigen zien hem zoals hij werkelijk is, namelijk als het paard dat de kar moet trekken.

(Sir Winston Churchill)

Ondernemen zit niet in mijn bloed. Ik wilde heel graag mensen helpen op een manier die ik niet in vacatureteksten terugzag om welke reden ik de baan zelf heb gecreëerd. Het ondernemerschap kwam daarbij. Ik heb zeker weleens getwijfeld. Kan ik wel tegen die hoge acquisitiedruk en financiële onzekerheid? Vroeger vond ik acquireren “vies”, nu gaat het me van nature goed af. Ik heb namelijk werk gevonden waarvan ik ga stralen en doordat ik voor mezelf werk, is er een noodzaak ontstaan, ook dat maakt het anders dan acquireren in loondienst. Bovendien heb ik mezelf een positieve mindset aangemeten: een groots vertrouwen in een goede afloop, dat alles gebeurt met een reden, dat ik lessen trek uit minder aangename momenten en geen angst meer heb om te falen want ik zie alle gebeurtenissen als leermomenten. Bovenal trek ik tegenwoordig met meer zelfvertrouwen de wijde wereld in. Het gemis van collega’s heb ik ondervangen door diverse samenwerkingsverbanden aan te gaan en 2 intervisieteams waardoor de gevreesde eenzaamheid gelukkig geen rol speelt. Ik heb daarnaast geleerd mijn moneymindset te veranderen: niet meer denken in een maandelijks (streef)inkomen maar in een jaaromzet die ik wil realiseren – dat betekent acceptatie van drukke maanden in de wetenschap dat ik in rustige perioden ook daadwerkelijk kan genieten.

Ik ben SilverLining als mijn 3e kindje gaan beschouwen en ik adem mijn onderneming echt uit. Ik vind het niet hinderlijk dat werk en privé door elkaar lopen waar ik vroeger graag mijn werk en privé gescheiden hield. De vrijheid die ik als ondernemer heb, zou ik voor geen goud willen missen. Ik kan het moederschap nu veel beter vervullen dan voorheen door mijn flexibiliteit. Bovendien zit ik lekkerder in mijn vel en dat voelen mijn kinderen ook; zij zijn mijn spiegel! Intussen ben ik hiervan overtuigd: het ondernemerschap is een verrijking voor het moederschap en het moederschap is een verrijking voor het ondernemerschap.

Hoe kijk jij tegen het ondernemerschap aan?

Werken aan bevlogenheid is de beste preventie tegen burn-out!

Flow wordt omschreven als een positief, affectief-cognitieve toestand van opperste voldoening die gekenmerkt wordt door vitaliteit, toewijding en absorptie.

Bevlogenheid is het gevoel waarbij uitdaging in evenwicht is met het handelen en je vaardigheden. Je doet waar je goed in bent, dat levert je energie op en je voelt je daarin gezien en gewaardeerd.

Wanneer ervaar jij flow? In hoeverre stel jij duidelijke doelen in relatie tot jouw taken en activiteiten? Hoe zorg jij voor een duidelijke balans tussen de uitdaging van jouw taak en jouw vaardigheden? Hoe vaak vraag jij tussentijds en na de uitgevoerde taken terugkoppeling over de uitvoering?

Hoe staat het met jouw persoonlijke kompas? Welke waarden zijn belangrijk voor jou in je werk en privé?

Waaruit bestaat jouw krachtwiel? Wat zijn jouw grootste kwaliteiten en hoe komen deze tot uiting? Hoe ziet jouw lefwiel eruit? Lef is angst voelen en besluiten dat iets anders toch belangrijker is.

Hoe beoordeel jij je Person-Environment Fit? Hiermee wordt de balans tussen persoon en werk bedoeld, ofwel het evenwicht tussen kennis, vaardigheden, attitude en motivatie van de werknemer enerzijds en de context waarin het werk plaatsvindt anderzijds. Als er sprake is van balans dan voel je je gezond, heb je plezier in het werk en presteer je goed. Als de balans is verstoord dan is er sprake van stress, ontevredenheid en/of slechte prestaties. De context (omgeving) heeft veel invloed op werkgeluk. Een vis hoort in het water. Als je hem in een andere context plaatst (op het land), zal hij niet overleven. Het spreekwoord “als een vis op het droge” betekent dat iemand ergens zijn draai niet kan vinden of daar niet thuis hoort (drs. A.M.P. van der Winden).

Denk je bij tegenslag:

“Het is mijn schuld! Het ligt aan mij!” OF “Het is een lastige klus!” (oorzaak)

“Het lukt me nooit!” OF “Vandaag zat het tegen!” (effect in tijd)

“Ik kan niks!” OF “Ik ben niet goed in deze taak!” (effect op domeinen)

Denk je bij succes:

“Ze hebben me gematst!” OF “Ik heb het goed gedaan!”

“Het zat mee vandaag!” OF “Ik ben vaker succesvol!”

“Bij deze klus zit het mee!” OF “Ook andere taken kan ik goed!”

Voel je het verschil? Het is het verschil tussen de interne attributie van een pessimist en de externe attributie van een optimist bij tegenslag respectievelijk de externe attributie van een pessimist en de interne attributie van een optimist bij succes!

Wil je weten hoe jouw huidige én ideale Levenswiel (én Lefwiel) eruit zien? Jouw attributiestijl verkennen? Optimistische competenties ontwikkelen? Wil je aan de slag met het positieve emotiewiel en zelfcompassie bevorderen? Kom dan naar onze Leadership Boost Day op 18 augustus a.s. Meld je aan via https://mastercoaching.nl/leadershipboostday!

Work/Life balance anno nu! of Work/Life balance anno YOU? Word meester van je eigen werk en leven!

UNIEKE LIVE LEADERSHIP DAY 18 AUGUSTUS 2021 incl. extra intervisie met certificaat

Josine van Lith, van MasterCoaching International en Angela van Buuren-Evers, van SilverLining Coaching bundelen hun krachten in een unieke live leadership day speciaal voor (bedrijfs)juristen, notarissen en advocaten.

Voel jij ook continu een bepaalde onrust, ook al heb je het ogenschijnlijk goed voor elkaar? Het gevoel dat je je leven niet in z’n volle potentie leeft? Dat er meer voor jou is weggelegd? Geeft jouw werk je steeds minder energie en voldoening maar kun je hier geen duidelijke oorzaak voor aanwijzen en weet je ook niet goed hoe hiermee om te gaan? Bekruipt jou het idee dat je rationeel bezien alle reden hebt om dankbaar te zijn maar blijft er toch iets knagen? Ben je cognitief goed ontwikkeld maar klopt het gevoelsmatig niet? Ervaar je een onbestemd gevoel? Innerlijke onrust? Heb je het gevoel alles maar met halve aandacht te doen? Misschien komt het omdat je andere zaken in het leven belangrijker bent gaan vinden of dat je in de loop der tijd meer aandacht hebt gekregen voor die belangrijkere zaken, je met andere ogen hebt leren kijken… De ware ontdekking ligt niet in het zoeken naar nieuwe landschappen, maar in het kijken met andere ogen (Marcel Proust).

Als je intelligent bent en je leeft in een prestatiemaatschappij met eindeloze opties, kan je te maken krijgen met keuzestress en FOMO: Fear of Missing Out. Bovendien wil je impact maken. Zingeving ervaren. Je wilt het verschil maken. Werk doen waarin je daadwerkelijk bijdraagt, waar je voldoening uit kan halen. Heel begrijpelijk – maar hoe bewaak je de balans?

Bregje Hofstede beschrijft het heel treffend in haar boek “De herontdekking van het lichaam. Over de burn-out”:

“De mens is een strevend wezen, en dat is goed. Maar je kunt je wel afvragen waar dat streven vandaan komt, waar het zich op richt en wat zijn grenzen moeten zijn. Er is een moeilijk te maken verschil tussen dadendrang en dadendwang. Nut wordt door doelstelling bepaald. Verander je je doelstelling, dan worden andere dingen nuttig. Er bestaat daarom een nut dat niets met productiviteit te maken heeft; er zijn verdiensten die doorgaans niet als prestatie gelden. Kletsen met de eenzame buurman is nuttig, net als met plezier vals zingen. In het gras liggen levert weinig op voor je cv, veel als je een passie hebt voor kevertjes. Wat doen we met de eigenschappen en wensen die niet in het plaatje passen? Waar blijven de aspecten van een mens die buiten de stroomlijning van de prestatiemachine vallen, de schroefjes, veren, vleugels die ons in een andere dan de normale richting stuwen?”

“Het is moeilijk je te onttrekken aan prestatiedrang, want hoe zeg je ‘nee’ tegen iets wat lijkt op vrijheid, zelfontplooiing, en je eigen belang? In de ‘prestatiemaatschappij’ worden we niet van hogerhand gedwongen, maar dwingen we onszelf tot steeds betere resultaten. Onder het mom van zelfverwezenlijking en zelfontplooiing onderwerpen we onszelf aan een strenge discipline. Zelfs onze vrije tijd vullen we met bootcamp, detox, talencursus, netwerkborrel, geheel uit vrije wil, want onze wensen en voorkeuren zijn ongemerkt gaan samenvallen met ons carrièreplan: alles wat we willen, is toevallig ook goed voor de bv “Ik”.

De mens als prestatiemachine is overgeleverd aan iedere prikkel en iedere taak, en zal zichzelf over de kop werken. Daarom is het vermogen om niets te doen cruciaal. We moeten leren om ‘nee’ te zeggen en om het onbruikbare te gebruiken: door te spelen, door moe en gelaten te zijn, door te niksen. Op die manier krijgen we de regie over ons eigen leven weer in handen.”

Een zoektocht naar geluk, het houdt ons allemaal in de greep. Vroeger – met al mijn ambitieuze plannen, doelstellingen en dromen – maakte ik de bestemming belangrijker dan de reis. Nu weet ik: “there is no way to happiness, happiness is the way” – Buddha.

Maar vind je het moeilijk om te bepalen wat het precies is wat je zoekt, wat je exact anders zou willen en daarin ook echt je ruimte in te nemen, te gaan staan voor je waarden? Ben je bang om de controle te verliezen doordat je een stap op onbekend terrein waagt? Ik houd mensen onder meer de winst- en verliesrekening voor: wat is de ziektewinst van het patroon dat je in stand houdt? En als je de sprong niet waagt, wat loop je dan mis? What if I fall… veranderen in: but what if you fly?!

Zijn er mensen in jouw omgeving die jou het licht in de ogen niet lijken te gunnen?

Mensen haten je doorgaans om 1 van de volgende 3 redenen:

1. Zij willen jou zijn / jouw leven leiden;
2. Ze haten zichzelf en projecteren dat op jou (jij bent een reflectie van wie zij zouden willen zijn);
3. Zij zien jou als een bedreiging.

Haters zijn mensen die doodsbang zijn voor hun eigen leegte. Onzekere mensen halen anderen naar beneden om zichzelf te verheffen. De meeste haters zitten vast in een giftige mentale gevangenis van jaloezie en twijfel aan zichzelf die hen blind maakt voor hun eigen potentieel. Blijf uit de buurt van degenen die je ambities proberen te kleineren. Laat iemand die zijn dromen opgaf je niet uit de jouwe praten. Hoe zou het zijn als je de haat en negativiteit van anderen kunt omzetten in motivatie om nog harder voor je doelen te gaan? Wanneer je zin hebt om op te geven, denk dan aan alle mensen die je graag zouden zien falen – en zet dan juist door. Degradeer je droom niet om het bij je (huidige) realiteit te laten passen maar upgrade juist je overtuiging om je lot te evenaren.

Projectie op anderen is een fraaie manier om te beluisteren waar de ander iets mist. Van projectie kan sprake zijn wanneer men eigenschappen of emoties van zichzelf probeert te ontkennen, verbergen of verdringen door deze toe te schrijven aan iets of iemand anders. Het is een afweermechanisme tegen negatieve emoties. Dit gebeurt vaak onbewust zodat het ego niet met deze zaken hoeft om te gaan. Door een negatief en subjectief gevoel (schaduwzijde) te projecteren op een ander, verlegt iemand als het ware een innerlijk conflict en daarmee ook de oorzaak.

Laat de mening van een ander niet jouw waarheid worden of jouw realiteit beïnvloeden.

Als iemand een mooi en riant huis heeft, een prachtig gezin, een uitdagende goedbetaalde baan, een dure auto, veel vrienden, een lieve familie en/of een beeldschoon uiterlijk en daarnaast intelligent, kerngezond, zelfverzekerd, zen en sociaal is én verre reizen maakt én veelvuldig uiteten gaat én innerlijke rust heeft gevonden… dan kun je op twee manieren reageren:

• Blij voor de ander zijn, het de ander gunnen; het succes en de schoonheid van de ander bewonderen zonder jezelf in twijfel te trekken. Bovendien weet je: ieder huisje heeft zijn kruisje, niet alles is aan de buitenkant zichtbaar;
• Jaloers zijn, het de ander misgunnen – en daarmee de verbinding met de ander verliezen en zelf in allerlei negatieve gedachtes belanden.

You may think the grass is greener on the other side but if you take time to water your own grass it will be just as green.

Vergelijken is killing als dit voortkomt uit de angst om niet goed genoeg te zijn en afgewezen te worden. In verbinding zijn met een ander is een eerste levensbehoefte. Daarvoor is het van groot belang dat je van jezelf houdt, dat je lekker in je vel zit. Van daaruit kun je veel meer geven. Liefde verspreiden is het doel, zelfliefde is de weg ernaartoe.⠀⠀⠀

Leef jij van binnen naar buiten of van buiten naar binnen?

Deel wat je ziet, niet wat je er van vindt. Iedereen maakt zijn eigen keuzes hoe hij of zij zijn of haar leven inricht. Tegen iedereen die graag een mening erover wilt geven, zou ik willen zeggen: “support or shutup.” Het heeft totaal geen zin om te oordelen want het brengt niks. Action speak louder than words: je kunt beter kijken naar wat mensen doen, dan naar wat ze zeggen. Achter ieder conflict, schuilt een mens.

Er zullen haters zijn, mensen die aan je twijfelen en niet in jou geloven, en dan ben jij er om hun ongelijk te bewijzen!

If they think your dreams are crazy, show them what crazy dreams can do!

De laatste maanden ben ik meer vanuit overgave dan vanuit wilskracht gaan leven en dat is zo bevrijdend!

“Our greatest glory is not in never falling, but in rising every time we fall.” – Confucius

Eén van de meest gestelde vragen in sociale interacties is “hoe gaat het met je?” maar de vraag zou eigenlijk, ook al wordt de vraag aan een individu gesteld, moeten luiden: “hoe gaat het met jullie?”. Ieder mens bestaat tenslotte uit een heleboel ikken*, waarvan de meest bekende toch wel zijn: de Pleaser, de Pusher, de Rationele Denker, de Innerlijke Criticus, de Perfectionist versus de Levensgenieter, de Sterke, de Ambitieuze, de Controleur versus de Zorgeloze en het Innerlijke Kind.

Je wil wel graag meer zelfvertrouwen uitstralen tijdens die presentatie, maar je Innerlijke Criticus saboteert dat voornemen.

Je zou wel meer voor jezelf willen opkomen, vaker nee willen zeggen, duidelijk je grenzen willen aangeven, maar de Pleaser in jou, je Primaire Ik, steekt daar een stokje voor.

Mis je de spontaniteit in je leven, het speels zijn? Als de Rationele Denker de hoofdrol speelt in je leven, komen je intuïtie, verlangens, spontaniteit en spiritualiteit er bekaaid vanaf.

Je hekelt die collega die de kantjes er vanaf loopt, omdat rust niet in jouw vocabulaire voorkomt; de Rust Zelve is voor jou een Verstoten Ik. Bij jou zwaait de Pusher de scepter. De Pusher heeft je ook heel veel gebracht en die mooie carrière opgeleverd, dus dat zomaar loslaten zie je niet zitten. Toch blijft het knagen.

Kan het niet naast elkaar bestaan? Ja, is het antwoord. Door je Bewuste Ego te ontwikkelen en je verschillende subpersonen te managen. Door te werken met Voice Dialogue neemt je bewustzijn over je subpersonen toe en je vermogen om zelf te bepalen wanneer je welke kant van jezelf wilt inzetten. Je leert steeds meer zelf aan het stuur te zitten en de passagiers in je bus te consulteren als je dat wenselijk vindt. Als coach help ik je graag om jezelf en je innerlijke krachtenveld beter te leren kennen. Zo krijg je inzicht in je eigen gedrag en waarom dat soms ineffectief is. Je ontdekt hoe je gedrag kunt ombuigen. Voice Dialogue is een krachtige en effectieve methode die daadwerkelijk zorgt voor een lichter en rijker leven!

* Brugman, Budde & Collewijn, Ik ken mijn ikken. Ontdek andere kanten van jezelf met Voice Dialogue, Thema, Zaltbommel, 2010.

Laatst ging ik met een vriendin lunchen en op haar theezakje stond: “Welk advies zou jij je jongere zelf geven?“. Het bracht me terug bij de Next Level Dag die ik onlangs volgde bij Ingrid Walrecht en waar we een visualisatie oefening deden gevolgd door flowschrijven, een methodiek die ik zelf ook vaak toepas in mijn coachtrajecten. Ik beeldde me in dat ik contact had met mijn 20 jaar oudere zelf en stelde haar de volgende vragen…

“Wat heb jij gedaan om je zo zen en rustig te voelen, om te kunnen stilzitten, om zo vol zelfvertrouwen te stralen, om jezelf toe te staan te genieten, te ontspannen en erop te vertrouwen dat het altijd goed komt, linksom of rechtsom? Hoe ben jij zo onverstoorbaar geworden, dat het goed is zoals het is, in plaats van altijd naar méér te streven? Ik zie een oase van rust: een groot wit huis in de natuur, veel groen, grote ramen, veel licht. Het cadeau dat ze me geeft is een Tibetaanse klankschaal met de woorden: “om de rust te vinden in jezelf, door meditatie, waardoor anderen ook meer aan je hebben. Je mag eerst goed voor jezelf gaan zorgen, dan kun je ook beter voor anderen zorgen en geniet uiteindelijk iedereen meer. Je mag meer gaan voelen en genieten in plaats van denken en presteren. Je blokkeert jezelf door je hang naar financiële zekerheid, het doemdenken, je hang naar controle en je behoefte aan erkenning van anderen. Het uiterlijk vertoon. JIJ mag gezien worden, niet je prestaties zijn van belang maar wie jij als mens bent en wat je op die manier voor de wereld kan betekenen.”

De woorden komen binnen, dit is wat ik nodig heb. Het leven gooide kiezelstenen naar me die ik genegeerd heb waardoor het een grote steen werd die ik moest dragen om daar te komen waar ik zo hevig naar verlang.