Een jong stel is net verhuisd naar een nieuwe buurt. De volgende ochtend, terwijl ze aan het ontbijt zitten, ziet de vrouw haar buurvrouw de was buiten ophangen en zegt: “Die was is niet erg schoon, ze weet niet eens hoe ze moet wassen. Misschien moet ze een beter wasmiddel gebruiken.”

Haar man kijkt en zwijgt.

Elke keer als haar buurvrouw haar wasgoed buiten laat drogen, maakt de vrouw dezelfde opmerking.

Een maand later, is de vrouw verrast als ze een mooie schone was aan de lijn ziet hangen en zegt tegen haar man: “Kijk, ze heeft eindelijk geleerd hoe ze moet wassen. Ik vraag me af wie haar dit heeft verteld?”

De man antwoordt: “Ik ben vroeg opgestaan vanmorgen en heb onze ramen gezeemd.”

En zo is het ook met het leven…

Wat we zien bij anderen is afhankelijk van de helderheid van het raam waardoor we kijken.

Dus oordeel niet te snel over anderen, vooral als je perspectief van het leven wordt vertroebeld door woede, jaloezie, negativiteit of onvervulde verlangens.

Het beoordelen van een persoon bepaalt niet wie hij of zij is. Het bepaalt wie jij bent.

Selfcare, het lijkt wel een modegril. Het zou zelfs één van de jeukwoorden van Japke-d. Bouma kunnen zijn;-). Maar als zelfstandige is het geen luxe maar bittere noodzaak: als jij ziek bent, is je bedrijf ziek. Net als dat het als ouders erg lastig is om even uit de running te zijn; wie zorgt er dan voor je kinderen? Je bent continu van alles aan het regelen en zorgen voor anderen waarbij je jezelf heel makkelijk vergeet. Maar juist door zelfzorg en oplaadmomenten, kun je weer (meer) geven: you can’t pour from an empty cup. Als je je van binnen goed voelt, voelt je omgeving dat direct. Toen ik net voor mezelf begon, kwam ik mezelf flink tegen: ik was al niet goed in vertragen en rust nemen en als je voor jezelf werkt, is het helemaal lastig om jezelf vrij te gunnen; het werk is immers nooit af. En als je niet werkt, betekent dat geen inkomsten, hetgeen in loondienst natuurlijk anders geregeld was;-). Ook vond ik het lastig om geld aan mezelf uit te geven in de opstartfase: als ik het niet verdien (in letterlijke en figuurlijke zin…), kan ik het toch ook niet uitgeven? Maar dat was wel erg kort door de bocht: ik had altijd hard gewerkt en daarbij spaargeld opgebouwd. Ik merkte door juist wél tijd en geld te reserveren voor selfcare, ik een betere coach en ondernemer werd, waarna de inkomsten volgden:-). Dat is mede een kwestie van vertrouwen en geduld hebben, waar ik indertijd ook nog wel wat training in kon gebruiken;-). In het begin worstelde ik weleens met mijn immuunsysteem als gevolg van stress voor een belangrijke opdracht en daarna bedacht ik: ik moet straks shinen en performen en dat kan alleen als ik ook momenten van rust en ontspanning inbouw. Ik mag liever voor mezelf zijn; van zelfsabotage naar zelfliefde:-). Na de medische rollercoaster als gevolg van mijn diagnose eierstokkanker heb ik ook heel bewust tijd en aandacht laten uitgaan naar mijn gezondheid. Zonde eigenlijk hè, dat je eerst iets heel naars moet meemaken en met je neus op de feiten moet worden gedrukt, voordat je overgaat op een andere levensstijl. Zo heb ik de goede gewoontes die ik aan die periode heb overgehouden, om te mediteren en mezelf periodiek te trakteren op shiatsu (holistische massage), vast op mijn agenda laten staan. Ik doe nu ook werk wat ik echt heel leuk vind (ik kan soms niet geloven dat ik met mijn passie echt mijn geld kan verdienen!) en wat mij veel energie geeft dus ik vind het geen enkel probleem om tussen Kerst en Oud & Nieuw door te werken voor de eindejaarssprint qua o.a. intervisie – nu ik mezelf op rustige momenten ook vrijaf geef en lekker geniet van een lunch en wandeling met een vriendin en quality time met mijn gezin. Die vrijheid, dat is voor mij rijkdom.

Hoe vind jij voor jezelf hierin de balans? Wijsheid begint met verwondering. Je overschat vaak wat je per dag kan doen, maar onderschat wat je per jaar kunt bereiken. Het voelt alsof het trager gaat, maar door ritme en rust gaat het sneller. Doe jij elke dag iets waarvan jij vervuld raakt? Ga in de kwaliteit staan van de mogelijkheid. Het lijkt altijd onmogelijk totdat het gedaan is.

“Doordat jij de strijd aangaat, is er een strijd.” (G. Jansen)

In coachtrajecten is bewustwording van de mindset een veelvoorkomend thema. Heb jij een zwakte focus of kwaliteit focus? Hoe vaak bekritiseer je jezelf? Om patronen qua emotieregulatie in kaart te brengen, maak ik weleens gebruik van de krachtcirkel. Volgens klinisch psycholoog Paul Gilbert wordt wat je van jezelf moet, wil en mag gestuurd door drie emotieregulatiesystemen: het gevaar-, jaag- en kalmeringssysteem. Deze systemen hebben vanuit de evolutie een functie en worden in je brein geactiveerd door alledaagse situaties. Waarom blijf je dingen doen die stress opleveren? Door inzicht in je emotieregulatiesystemen te verkrijgen die jouw gevoel van moeten, willen en mogen aansturen, kun je de balans tussen inspanning en ontspanning herstellen. Hoe reageer jij op verandering, tegenslag of negativiteit?

Ambitie (drijfverensysteem – willen): Wat jaag je na? Hoe saboteer jij jezelf?

Bedreiging (gevaarsysteem – moeten): Waardoor voel je je bedreigd?

Hechting (zelfzorgsysteem/kalmeringssysteem – mogen): Waaraan ben je gehecht? Hoe zorg je voor jezelf? Hoe verbind jij je met anderen?

Kracht: Wanneer sta jij in je kracht? Waar hou je het meest van?

Welke cirkel is dominant? Welk cijfer zou je deze cirkel geven? Waar schiet je door?

Wat heb je nodig om in balans te komen of te blijven?

Wat heb je nodig om in je kracht te staan?

Je hebt alle drie de emotieregulatiesystemen nodig, maar ze zijn vaak niet in balans. Veel mensen ervaren dat ze te veel moeten én ze willen ook heel veel. Herken je dat ook bij jezelf? Doordat het kalmeringssysteem over het algemeen te weinig wordt aangeboord, is dit minder goed ontwikkeld dan het gevaar- en het jaagsysteem. Maar goed nieuws: daar kun je – bijvoorbeeld door middel van een coachtraject – verandering in brengen. Nieuwsgierig geworden? Neem gerust contact met me op voor een vrijblijvend kennismakingsgesprek.

(bronnen: drs. A.M.P. van der Winden en mindfulness centrum Heuvelrug).

”Wat me het meest verbaast bij de westerse mens is dat hij zijn gezondheid opoffert om veel geld te verdienen. Vervolgens offert hij het geld weer op om zijn gezondheid te herstellen. En dan is hij weer zo bezorgd over de toekomst, dat hij niet geniet van het heden, met als gevolg dat hij niet in het heden maar ook niet in de toekomst leeft. Hij leeft alsof hij nooit zal sterven en sterft terwijl hij nooit geleefd heeft.” – Dalai Lama

We hoeven niet te streven naar bevrijding maar beseffen dat we al vrij zijn. Vrij zijn om jezelf te zijn, dat maakt gelukkig!

Deze tekst van Dalai Lama vind ik zowel schitterend als akelig herkenbaar en confronterend.

Kostbaar is de wijsheid die door ervaring is verkregen. Verlangen is het aanvaarden van de afstand tussen waar je bent en waar je wilt zijn. Het leven is niet leuk omdat het perfect is, maar omdat jij perfect weet hoe je het ondanks alle ups en downs heel erg leuk kunt houden.

Life is though but so are you!

“Je kunt niet wachten tot het leven niet meer hard voor je is, voordat je besluit om gelukkig te zijn.” – Nightbirde

Clementine, de vrouw van sir Winston Churchill, was een tijdje in gesprek met een straatveger.

“Waar hebben jullie zo lang over gepraat?” vroeg sir Winston.

Ze glimlachte en zei: “Jaren geleden was hij smoorverliefd op mij.”

Churchill lachte spottend en zei: “Dus je had vandaag de vrouw van een straatveger kunnen zijn.”

“Oh nee mijn lief, ” antwoordde Clementine, “als ik met hem was getrouwd, zou hij nu de premier zijn geweest.”

Een ambitie verwezenlijk je nooit alleen…

Welke les haal jij hieruit?

Het verhaal over de ezel blijft zo mooi en treffend; mensen zullen altijd oordelen hebben, je kunt nooit iedereen tevreden stellen dus dan kun je maar beter zelf happy zijn en volledig achter je eigen keuzes gaan staan.

“Op een dag gingen vader en zoon met een ezel op pad. Vader wilde lopen en zette zijn zoon op de rug van de ezel. Zo gingen zij op weg tot zij mensen tegenkwamen die zeiden: ‘Zie daar de wereld op zijn kop. Die gezonde jongen zit rustig op de ezel, terwijl zijn arme, vermoeide vader nauwelijks vooruit komt.’

De jongen hoorde dit, schaamde zich en stapte af. Hij wilde dat zijn vader verder op de ezel zou rijden. Zo liepen ze voort. Even later hoorden ze: ‘Moet je dat zien. Wat een ontaarde vader, die zelf lekker op de ezel zit en zijn kind laat lopen.’

Na dit verwijt zei de zoon: ‘Kom, laten we samen op de ezel rijden.’ Zo vervolgden ze hun weg tot zij mensen tegenkwamen die zeiden: ‘Kijk, dat arme beest. Zijn rug zakt door onder het gewicht van hen beiden, wat een dierenbeulen.’

Daarop zei de jongen: ‘Laten we allebei te voet gaan, dan kan niemand ons nog verwijten maken.’ Zo liepen ze verder achter hun ezel. Tot voorbijgangers commentaar leverden: ‘Zie deze dwazen. Ze lopen in de brandende zon en geen van beiden denkt eraan op de ezel te gaan zitten.’

Vader richtte zich tot zijn zoon en zei: ‘Tja, mijn zoon, hoe je je ook gedraagt, op- en aanmerkingen zullen er altijd in overvloed zijn. Volg daarom altijd wat je eigen hart je ingeeft.’