Het najaar is traditiegetrouw een drukke tijd in de advocatuur en daarbuiten. Na de zomerperiode draait alles weer op volle toeren. Het valt me op dat juist nu veel afspraken vanwege deadlines worden uitgesteld “in afwachting van rustigere tijden”…

Natuurlijk begrijp ik als geen ander dat declarabel werk voor non-declarabel werk gaat en dat de druk van alle kanten kan worden opgevoerd, zeker als de wederpartij je peremptoir stelt.

Maar juist als je zo druk bent, is een moment van bezinning en reflectie extra belangrijk…

Ik stapte in dezelfde valkuilen in aanloop naar mijn burn-out: ik cancelde destijds mijn sportsessies om meer tijd over te houden om te werken in de avonden, schoof mijn sociale afspraken op de lange baan en mijn externe coachtraject zette ik on hold. Dat was tenslotte zo’n hap uit je dag en wie heeft daar nou tijd voor? Juist ja, denkfout nummer 1…

Als zo’n fase weer dreigt aan te breken, is dit mijn wake-up call: “Als je geen tijd hebt, wordt het de hoogste tijd.”

Where focus goes, energy flows!

Je eigen aannames zijn de ramen waar je door kijkt. Maak ze af en toe schoon. Anders komt het licht niet binnen.