Skip to content

Over mij

“Coaching is het mooiste vak ter wereld aangezien je op volstrekt gelijkwaardig
niveau iemand anders helpt om zichzelf te vinden.”

Angela van Buuren-Evers

Ik ben Angela van Buuren-Evers, 39 jaar oud, getrouwd met Dion en samen hebben
we twee prachtige kinderen gekregen: een zoon in 2017 en een dochter eind 2019.
Ik heb rechten gestudeerd aan de Universiteit Utrecht (inclusief een semester in Londen). Na diverse stages aan de Zuidas (o.a. Loyens & Loeff, NautaDutilh), een bestuursjaar, talloze commissies (kortom: 100% focus op CV building) en mijn reis door Zuid-Amerika in 2009 besloot ik mijn toenmalige wens in vervulling te laten gaan: advocaat worden! Ik werd beëdigd, doorliep succesvol mijn stage, mocht advocaat-medewerker worden bij Van Iersel Luchtman advocaten, volgde een Grotius specialisatieopleiding, werd een senior associate en toen begon het te knagen…

Was dit het leven dat ik wilde leiden?

Na ruim 11 jaar advocaat te zijn geweest, heb ik mijn toga aan de wilgen gehangen en besloot ik voor mijzelf te beginnen als…gecertificeerd coach! Coaching is het mooiste vak ter wereld aangezien je op volstrekt gelijkwaardig niveau iemand anders helpt om zichzelf te vinden. Toch heb ik hier lang over getwijfeld. Want waarom zou je zekerheid en een steady cashflow opgeven? Met een gezin en een hypotheek? En dat midden in Coronatijd? Maar mijn gevoel kon ik niet langer negeren. Al jaren kriebelde het bij mij. Ik ben dan ook erg blij met deze mooie stap voorwaarts in deze tijd waarin coaching en (persoonlijke) ontwikkeling zo essentieel en cruciaal zijn om blijvend het verschil te kunnen maken!

De reden dat ik in 2018 de opleiding “Coaching voor Professionals” (StiR-certificering) en in 2020 de aanvullende coach opleiding “Professioneel Coachen & Leiderschap” (NOBCO-accreditatie) ben gaan volgen, is dat ik van jongs af aan al gefascineerd ben door psychologie en merkte dat ik graag meer inzicht zou willen krijgen in mijn eigen psyche en die van mijn medemens om onderlinge verhoudingen en relaties beter te kunnen begrijpen en de interactie te optimaliseren om uiteindelijk meer levensgeluk te ervaren. Ik luister niet om te antwoorden, maar om te begrijpen.

Eind 2020 ben ik daarnaast erkend intervisiebegeleider advocatuur geworden en in maart 2022 bestuurslid bij de Landelijke Vereniging van Vertrouwenspersonen waarna ik in juni 2022 de opleiding tot Vertrouwenspersoon met succes afrondde. Een leven lang leren, mezelf blijven ontwikkelen en uitdagen; daar word ik blij van!

Zowel qua persoonlijke groei als qua zakelijke mogelijkheden was het volgen van deze opleidingen en route de juiste keus voor mij. Ik had privé meer behoefte aan vertraging, vertrouwen en innerlijke rust. Mijn gejaagde bestaan kent een houdbaarheidsdatum en de tijd is rijp om het tij te keren.

“Als je jezelf kent, ben je krachtig. Als je jezelf accepteert, ben je onoverwinnelijk.”

Tot voor kort leidde ik een gejaagd bestaan en was drukte voor mij een statussymbool. In 2014 kreeg ik een burn-out hetgeen als een sluipmoordenaar mijn leven binnentrad en mijn fundament op z’n grondvesten deed wankelen. In 2017 werd ik moeder en realiseerde ik mij: there’s a life before and after motherhood… Ik keerde terug van mijn tweede zwangerschapsverlof in de week van de eerste overheidsmaatregelen vanwege Corona. Is er een mondiale crisis voor nodig geweest om mij weer terug te brengen naar de natuur die mij in 2014 genas van mijn burn-out? Tijdens de lockdown werd onze draagkracht als mens, als werknemer, als moeder op de proef gesteld. Als moeder in de advocatuur voer je een eenzame strijd, moet je een octopus met 8 armen zijn om de combi advocaat en moederschap vol te houden. Werk en zorg; het is een wankel evenwicht. Ik heb de ratrace stopgezet; wat een verademing!

Ik merkte dat ik ook een sterke behoefte had om terug te gaan naar mijn kern aangezien ik in het dagelijks leven qua uiterlijke levenslijn steeds verder verwijderd ben geraakt van mijn innerlijke levenslijn en daardoor vastliep en een enorme energielek ervoer. Als je jezelf kent, ben je krachtig. Als je jezelf accepteert, ben je onoverwinnelijk. Ik heb zakelijk de behoefte om de menselijke maat in mijn werk terug te brengen en meer zingeving te ervaren. Voormelde coach opleidingen hebben al mijn verwachtingen overtroffen en mij in de gewenste – en noodzakelijke – transitiefase gebracht, met een lach en een traan. Je kunt pas worden wie je wilt zijn, als je loslaat wie je bent geworden. Van uiterlijk vertoon naar innerlijke beweging… Mijn leven was aan de buitenkant “picture perfect” maar het stroomde niet van binnen. Mijn gedachte “het niet alleen kunnen” buig ik nu om naar “samen sta je sterk”. Ik kan het wel alleen maar hoe fijn is het dat het ook samen kan!

 

Ik deed jarenlang m’n best om erbij te horen. In een omgeving waar ik me vaak niet op mijn gemak voelde. Waar ik niet mezelf kon zijn. Want ik wilde laten zien dat ik het kon. Dat ik meekon met de anderen. Laten zien dat ik slim ben. Ik wilde een
goed salaris verdienen en met hard werken probeerde ik erkenning te krijgen, met mijn Calvinistische inborst. Het geeft me nu een glimlach. Pijnlijk om te zien, maar tegelijkertijd waren het ook jaren die ik nodig had om te doorleven. Om te leren en te
ervaren. Het is namelijk precies wat deze tijd van ons vraagt: verbinding met je ware zelf en afstemmen en durven vertrouwen op je innerlijke leiding, je intuïtie, je innerlijke kompas. Om eigenaarschap te nemen over je leven: dat is de betekenis van leiderschap voor mij.

“I changed my thinking. It changed my life.”

De afgelopen periode – balancerend tussen hoop en vrees na de confrontatie met een plotselinge ziekte in mijn leven – heeft me meer dan ooit geleerd de SilverLining van het leven te bijven (in)zien en mijn missie is dit aan zoveel mogelijk mensen over te dragen.

De SilverLining van mijn intense ervaring met een plotselinge ziekte in mijn leven:

1. Je hebt maar één leven. Het is geen generale repetitie. Volg je hart en je energie.

2. Er is geen hiërarchie in leed. Iedereen bewandelt zijn eigen pad. Zorg goed voor jezelf.

3. Iedere negatieve gebeurtenis herbergt een positief aspect in zich. De diepe verbinding die ik voelde met de mensen die mij hebben gesteund in de zware periode die achter mij ligt, is onbetaalbaar: je leert pas écht wie er wel en niet voor je zijn in barre tijden.

4. Vooral kleine kinderen helpen je in een crisis te blijven genieten van de zogenaamde kleine dingen des levens, waarvan je ineens beseft dat dit juist de grote dingen zijn.

Mijn bedrijfslogo symboliseert de letter S van Silverlining. Het idee achter de lijnen is dat dit de draad van ieders leven vormt. De missende onderdelen van de S symboliseren de nog ontbrekende onderdelen in het leven van mijn coachees: mijn streven is om die onderdelen in het leven samen met jou (terug) te vinden!

Ik kijk ernaar uit je te ontmoeten!

Angela van Buuren-Evers